Querido diario: Acabo de llegar a Lisboa, la ciudad soñada. He dejado en el camino sueños y deseos, cristales rotos. A pesar del sol de este bonito atardecer está lloviendo a cántaros sobre los viejos adoquines que voy pisando. Hay pintada la sonrisa de Amor en cada esquina pero estoy sólo y me siento sólo.
Bebiste de aquí y percibo tu esencia en este lugar, una esencia que nunca me llegaste a entregar, un "te amo muito" que nunca llegaste a pronunciar. Me quedaré aquí unos días intentando comprender.
"Explotan las calles y yo estoy aquí, mirando a la gente, soñando en volver.
De las montañas hasta el mar vagando por el frente. Terror a la inseguridad.
Tormenta de vanguardias... nunca llegaste a Portugal."
(Rebuznos de Amor. 1983)
OOoooooh Portugal!!!!! No es un sueño hecho realidad? Es tan hermoso, tan romántico y melancólico. Ojalá algún día pueda vivir allí en Lisboa o Evora o donde sea pero en Portugal.
Un abrazo.
Posted by: karina | Saturday, September 29, 2007 at 11:57 AM
¿Sevilla? ¿Lisboa? Eres omnipotente Xavi.
No te pierdas La Estación de Rossio, a ver si publicas una foto de la fachada que es preciosa. Y si puedes pasar por Sintra no te pierdas el Palacio da Pena (que de pena no da nada, es alucinante).
Y no te preocupes que aqui no te sentirás solo, la gente es un encanto.
Ramón Miralles
Posted by: Ramón Miralles | Saturday, September 29, 2007 at 12:17 PM
Q fas a Portugal bichu??!! Estas be?? De que estas fugin?? Perque no tornes? Aqui hi a molts amics dels de veritat que t´estimen / no et tanquis ni fugis / Cuitat bichu ens tens preocupat
Posted by: miramar | Saturday, September 29, 2007 at 12:32 PM
Desde que tienes RSS en tu blog me entero inrealtime de todas tus locuras. Que fas nen? Estas bien chaval? Vive la vida a full que son 4 dias tio.
Salu2
Posted by: ruben | Saturday, September 29, 2007 at 12:54 PM
Esta devolviendo a DECO o t escondes para no ver la derrota ante el Levante? hoy si soy blaugrana JAJAJA AUPA LEVANTE
Posted by: RAFA | Saturday, September 29, 2007 at 02:17 PM
Ora eis que embora outro dia,
quando o vento nem bulia
e o céu o mar prolongava,
à proa de outro velero
velava outro marinheiro
que, estando triste, cantava.
Posted by: amália | Saturday, September 29, 2007 at 04:34 PM
El hogar nunca es un lugar, siempre es una persona. Hay cristales que se quiebran, espejos de Alicia que se rompen, corazones rotos, decimos tristeza. Pero también lo roto es reparado, los corazones remendados y los espejos...si supieras lo que los espejos pueden decirte en días de lluvia...
Posted by: claudia | Saturday, September 29, 2007 at 07:18 PM
Claudia, amanece lloviendo en Lisboa pero hoy las lágrimas caen del cielo. Salgo a la calle en busca de respuestas, espero encontrar espejos con mensajes. Luego te cuento. Te deseo dulces sueños en tu noche Cordobesa.
Posted by: xavier | Sunday, September 30, 2007 at 02:11 AM
Mientras Alicia estaba meditando sobre cómo debe de ser el mundo al otro lado del espejo se atrevió a pasar a través de él y descubrió de primera mano lo que ahí ocurre. Xavi, Cruza el espejo de este mundo que no comprendes.
Posted by: al otro lado | Sunday, September 30, 2007 at 02:43 AM
http://www.youtube.com/watch?v=pHzaIK8fGVgTrago um Fado no meu canto, / Canto a noite até ser dia / Do meu povo trago o pranto / No meu canto a Mouraria // Tenho saudades de mim / Do meu amor mais amado / Eu canto um país sem fim / O mar, a terra, o meu Fado // Meu Fado Meu // De mim só me falto eu / Senhora da minha vida / Do sonho, digo que é meu / E dou por mim já nascida // Trago um Fado no meu canto / Na minh’alma vem guardado / Vem por dentro do meu espanto / Á procura do meu Fado // Meu Fado Meu
Busca la teva anima, busca el teu Fado... I deixa de plorar... Si pots ves a Sintra es un lloc magic...al Palacio Nacional Da Pena, es un glorios Eden...Lord Byron...
Anima't collons, Oblida't D'amor que nomes fa que portar-te penes...
Posted by: Sintra | Sunday, September 30, 2007 at 06:43 AM
O que me dói não é
O que há no coração
Mas essas coisas lindas
Que nunca existirão...
São as formas sem forma
Que passam sem que a dor
As possa conhecer
Ou as sonhar o amor.
São como se a tristeza
Fosse árvore e, uma a uma,
Caíssem suas folhas
Entre o vestígio e a bruma.
Posted by: Pessoa | Sunday, September 30, 2007 at 10:39 AM
¡Olá Xavi!
¡No te pierdas el Gulbenkian! ¡Carga pilas y vuelve pronto que te necesitamos!
¡Adeus!
Posted by: jm | Sunday, September 30, 2007 at 12:10 PM
Rojo y negro. Compás de dos por cuatro. De los arrabales a los salones. Tango y Fado.
Posted by: flor | Sunday, September 30, 2007 at 12:48 PM
¡¡83!! ACTULIZATE CULE LLORON. SEGUIMOS LIDERES ¡¡ALA SERGIO RAMOS!!
Posted by: RAFA | Sunday, September 30, 2007 at 02:07 PM
Se que no soy el unico que te echa de menos y no soy el unico que te necesita.
Tomate tu tiempo pero vuelve Xavi.
Posted by: Marc | Sunday, September 30, 2007 at 05:40 PM
Segur que tas sentit sol en la multitut pero tambe estic segura que as trobar la calor de la gent de aquet pais.
Agafat uns dias Xavi. Bona semana
Posted by: rosae | Monday, October 01, 2007 at 12:08 AM
¿Que haces en Portugal? ¿Nueva delegación T M T? ¿Emulando a Basco?
Vuelve a casa aunque sea por Navidad.
Saludos
Posted by: ringo | Monday, October 01, 2007 at 01:50 AM
Si deseas algo con mucha fuerza dejala en libertad, si vuelve serà tuya para siempre sino es que nunca te perteneció.
Posted by: dolares | Monday, October 01, 2007 at 02:21 AM
Portugal, mentre el cel d'aquesta bonica terra està plorant, com una enamorada enyorada... rebosant aquestes llàgrimes pels seus estrets carrers, i mullant aquestes imatges com si fos una terra dl passat...
Portugal, als teus carrers pots trobar un preciat home, pels teus carrers caminant tens a un gran empresari, et trobaràs amb una gran persona, plena de sensibilitat, un home ple d'amor, gran amic dls seus, gran amic dls desconeguts...
Portugal, abraça a aquest home, i dona-li llum... i amor...
Xavi, deixa't portar per aquestes terres... per aquestes llàgrimes que cauen desde el cel... deixa't portar pels GRANS VALORS q estic segura tens al teu interior...
En aquells carrers on et trobis, en aquelles ciutats q estiguis descobrint... sigues sempre feliç
Bego
Posted by: Bego | Monday, October 01, 2007 at 04:51 AM
no busques fuera amor, amor esta dentro de ti. tu eres amor
Posted by: meus amores | Monday, October 01, 2007 at 06:10 AM
HE HECHO ESCALA EN LISBOA MUCHAS VECES, SIEMPRE DE NOCHE,CADA CIUDAD TIENE SU LUZ PROPIA, LA DE LISBOA TE ATRAPA ..LISBOA ESTA EN MI LISTA DE "COSAS QUE TENGO PENDIENTES"...MI AITA Q HA VIAJADO POR MUCHOS MUNDOS ,SIEMPRE ME HA DICHO Q UNA DE LAS CIUDADES MAS BONITAS Y MAGICAS PARA EL... ES SIN DUDA LISBOA...Y CUANDO HABLA DE ELLA, SIEMPRE ME PREGUNTO CON QUIEN IRIA A LISBOA...LO UNICO QUE SE , ES QUE CON MI AMA NO FUE...ASI Q MEJOR NO PREGUNTO...SIN PASEAR POR LISBOA TE DIRE QUE PARA MI ES...DECADENTE, MAGICA,TRISTE...Y A QUIEN SE LE OCURRIRIA ATERRIZAR EN LISBOA EN UN MOMENTO COMO EL TUYO???...EVIDENTEMENTE A TI!!! EN CABO VERDE EXSISTE UNA PALABRA QUE NO TIENE TRADUCCION "MORABEZA" NO SE SI EN PORTUGAL TAMBIEN LA USAN...Y ESTA PALABRA ES LA QUE DEFINE ESTE MOMENTO...MORABEZA...SABES? CREO Q NO HAY NADIE MEJOR Q TU Q CONOZCA MIS MISERIAS Y DEBILIDADES...Y CREO QUE TE LAS CUENTO PORQ MUCHAS VECES ME VEO REFLEJADO EN TI...SOY FUERTE,CABEZOTA,LOCA,ARRIESGADA,VOLATIL Y LIBRE...TAN LIBRE Q TENGO Q ESTAR SOLA...AUNQ TAMBIEN SE QUE SOLA SIGNIFICA,EGOISTA,COBARDE Y PANICO AL COMPROMISO...ME GUSTE O NO, ASI SOY YO...QUIZAS ALGUN DIA APRENDA A PENSAR EN PLURAL, SIN ESFORZARME,PARA NO TENER Q SENTIRME CULPABLE Y NO TENER Q CARCOMERME POR DENTRO...COMO VOY A PENSAR EN PLURAL SI NI SIQUIERA SE PENSAR EN SINGULAR...UNA DE LAS COSAS QUE ENVIDIO ES ESO, EL SER CAPAZ DE CREAR VINCULOS SIN QUE ME PESEN,SIN DUDAS,SIN PANICO A LA DEPENDENCIA DE ALGO O DE ALGUIEN...ME ATERRORIZA...LO UNICO QUE TIENES ES ESTE MOMENTO, Y SOLO TU TIENES LA CAPAZIDAD DE DECIDIR COMO VIVIR TU VIDA, LO Q DECIDAS ESTARA BIEN , SEA LO Q SEA...ESO SI DECIDE PARA ESTAR BIEN, LIBERATE DE TODAS ESTAS CARGAS ABSURDAS Q NO TE APORTAN NADA BUENO, TE ESTAS SECANDO POR DENTRO Y ESTA SEQUIA NO ES DE AHORA, CUANTO TIEMPO HACE QUE TENEMOS LA MISMA CONVERSACION?...SI TU NO TE SALVAS ES INEVITABLE Q ARRASTRES CONTIGO A LOS Q TIENES CERCA..HABLA,Y DI LO QUE NECESITAS,ESO SI, NO ME SEAS COBARDE Y TE ESCAPES A BUSCAR BAÑADORES...Y PORFAVOR NO SIGAS QUEDANDOTE CON LA CULPA DE TODO, PORQ LA CULPA NO SIRVE DE NADA Y TU ERES ADICTO A ELLA...AQUI ESTOY...
Posted by: muskilda | Monday, October 01, 2007 at 06:29 AM
Aquest blog s'ha tornat molt trist...Com no t'animis t'estivare les orelles ehhhhhh!
http://www.youtube.com/watch?v=LPcwwp46XXE
Qué tiene tu veneno
que me quita la vida sólo con un beso
y me lleva a la luna
y me ofrece la droga que todo lo cura
Dependencia bendita
invisible cadena que me ata a la vida
y en momentos oscuros
palmadita en la espalda y ya estoy más seguro.
Se me ponen si me besas
rojitas las orejas.
Pon carita de pena
que ya sabes que haré todo lo que tú quieras
ojos de luna llena
tu mirada es de fuego y mi cuerpo de cera.
Tu eres mi verso, pluma, papel y sentimiento,
la noche yo y tú la luna,
tú la cerveza y yo la espuma.
Se me ponen si me besas
rojitas las orejas...
aiiiii que gustito pa mis orejas.....
http://www.youtube.com/watch?v=lFPgg0Tp2EA
Posted by: rojitaslasorejas | Monday, October 01, 2007 at 07:25 AM
Rubuznos fan els burros i tu no ets ruc. Estic amb l´ ultim subscriptor. Animat!
Posted by: manel | Monday, October 01, 2007 at 07:51 AM
Te falta Disneylandia /¿sera disney tu proximo destino?
Sí, siempre decías: "quédate",
y al final, tú volviste a la calle.
Cuero negro y ganas de beber
sin saber en qué barrio quedarte.
Disneylandia, no existe ya para ti.
No hay dinero, no, no saliste nunca de aquí.
Siempre igual, siempre estás igual.
Posted by: disneylandia | Monday, October 01, 2007 at 10:30 AM
CUIDADU AMB EL GALL NEN! ENCARA ET PICARA! KISIS
Posted by: pollastre | Monday, October 01, 2007 at 01:17 PM